ΧΑΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ

Αυτήν τη φωτογραφία είχε διαλέξει ο AFM για το blog του

Αυτήν τη φωτογραφία είχε διαλέξει ο AFM για το blog του

Στην αρχή ίσως αντιληφθείς πως δεν γράφει πια. Μπορεί να υποθέσεις πως βαρέθηκε ή πως βρήκε καλύτερα πράγματα να κάνει, πως απέκτησε καινούρια ενδιαφέροντα. Θάπρεπε, βέβαια, να σκεφτείς πως από την πρώτη φορά που έγραψε την πρώτη του λέξη στο διαδίκτυο, τον Γενάρη του 2006, δεν έλειψε ποτέ από τα πίξελς της οθόνης σου. Θάπρεπε να σε πονηρέψει η σιωπή.

Έχεις, όμως, κι εσύ τα δικά σου ν’ ασχοληθείς, παιδιά, σκυλιά, έρωτες, γραφτά, φίλους, πολιτική, καλλιτεχνίες και δε συμμαζεύεται. Πώς ν’ αφιερώσεις περισσότερο χρόνο, από αυτόν μιας φευγαλέας σκέψης, για τον εξαφανισμένο «φίλο» του διαδικτύου; Εξάλλου δεν τον είχες γνωρίσει ποτέ προσωπικά, αυτά τα οκτώ χρόνια που κολυμπούσατε παρέα στην διαδικτυακή θάλασσα, μόνο με μαίηλ είχατε μιλήσει κάμποσες φορές. Ήταν μια, εξ αποστάσεως, σχέση στοργής κι εκτίμησης και σεβασμού, για την προσωπικότητα του ενός και του άλλου, για πράγματα που είχατε μοιραστεί εν αγνοία σας, για δυο ζωές παράλληλες και συγκλίνουσες συνάμα.

Αλλά, όχι, πραγματικοί φίλοι δεν υπήρξατε και θυμώνεις όταν διαβάζεις κάποιους να ισχυρίζονται το αντίθετο. Οι πραγματικοί φίλοι δεν χάνονται, ό,τι κι αν συμβεί. Οι πραγματικοί φίλοι είναι εκεί όταν περνάς τα ζόρια, οι πραγματικοί φίλοι είναι εκεί στο ξόδι σου, ν’ ακουμπήσουν το χέρι στο κιβούρι σου και να σου δώσουν το στερνό φιλί. Οι υπόλοιποι είμαστε παρεάκι διαδικτυακό που μιλήσαμε, γελάσαμε, γκομενίσαμε (μπορεί και να πηδηχτήκαμε μερικές φορές), ήπιαμε, ίσως, και κανα τσίπουρο αντάμα, αλλά φίλοι καρδιάς δεν γίναμε ποτέ.

Ο Allu Fun Marx, ο Γιώργος, έφυγε κάποια στιγμή του φετεινού Γενάρη. Εμείς, οι διαδικτυακοί του φίλοι, το μάθαμε χθες. Με καθυστέρηση νοιώσαμε την απώλεια ενός από τους πιο συμπαθείς έλληνες bloggers, με χιούμορ κι οξυδέρκεια, εκεί, πάντα στ’ αριστερά της Μπλογκοσλοβακίας. Μας μένει το blog του (http://afmarx.wordpress.com/) να τον διαβάζουμε ξανά και ξανά. Μας μένει κι η εξαιρετική του ιδέα να μαζέψει σ’ ένα μέρος (http://autographcollectors.blogspot.gr/) όλους τους έλληνες ιστολόγους ή, μάλλον, τα «αυτόγραφά» τους. Περάστε μια βόλτα απόψε απ’ το «ΙδιογράφΩς», έτσι για να χαζέψετε την ιστορία των ελληνικών blogs, όλοι οι «θρύλοι» και οι «ογκόλιθοι» του ελληνικού blogging έχουν αφήσει εκεί, ιδιογράφως, το «αποτύπωμά» τους.

Όσο για μένα, στρίβω ένα τσιγάρο, το ανάβω και χύνω στο χώμα μια γουλιά απ’ το κρασί μου για τον Allu Fun Marx. Για τον Γιώργο. Aς περνά καλά, πέραν του κόσμου τούτου.

Το "αυτόγραφο" -και συνάμα κάλεσμα- του AFM στο ΙΔΙΟΓΡΑΦΩΣ.

Το “αυτόγραφο” -και συνάμα κάλεσμα- του AFM στο ΙΔΙΟΓΡΑΦΩΣ.

Category : ΑΝΑΚΑΤΑ