Ο Καβάφης τον αποκάλεσε «κορυφή των κορυφών», άλλοι τον είπαν «άγιο των ελληνικών γραμμάτων» και «κοσμοκαλόγερο». Άνθρωπος μοναχικός και εσωστρεφής, λιτοδίαιτος και ταπεινός, ατημέλητος και πότης, έζησε σχεδόν όλη την ενήλικη ζωή του… Continue reading
Αν ισχύει αυτό που έχει πει ο Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, ότι οι άνθρωποι καταγόμαστε από την παιδική μας ηλικία, τότε η παιδική χαρά αυτού του τόπου καταγωγής είναι, σίγουρα, οι γιορτές των Χριστουγέννων… Continue reading
Λένε πως οι τόποι, η μορφολογία και οι παραδόσεις τους, συνήθως συμβάλλουν στην διαμόρφωση του χαρακτήρα των ανθρώπων. Υπάρχουν και κάποιοι μοναδικοί άνθρωποι που, με την ξεχωριστή προσωπικότητά τους, δίνουν χαρακτήρα σε κάποιους… Continue reading
Επισκεφθήκαμε την Κάλυμνο το καλοκαίρι του 1984, μια μεγάλη παρέα. Χωρίς αυτοκίνητο και με δέκα σκηνές. Στο νησί κυκλοφορούσε ένα λεωφορείο που έκανε διαδρομές από τη Χώρα στα χωριά και λίγα τεράστια ταξί… Continue reading
«Θα περάσουν από πάνω μας όλοι οι τροχοί… Στο τέλος, τα ίδια τα όνειρά μας θα μας σώσουν…» Έγραψαν για εκείνον ότι άκουγε ως μουσουργός, σκεπτόταν ως φιλόσοφος, έβλεπε ως ζωγράφος και αισθανόταν… Continue reading
Ήταν – είναι- ένας από τους σημαντικότερους έλληνες ποιητές και στιχουργούς. Ήρθε στον κόσμο τον χειμώνα του 1949 στην Κοκκινιά Θεσπρωτίας, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα, ως Βαγγέλης Λιάρος κι έφυγε απ’ αυτόν τον… Continue reading
Φαντάσου κάποιον να έχει ένα σκάφος και να του έχει δώσει το όνομα «Βασιλιάς Οιδίπους». Φαντάσου κάποιον να ξέρει τόσο καλά αρχαία ελληνικά, ώστε να μεταφράζει τα αρχαία ελληνικά κείμενα στα ιταλικά, από… Continue reading
Γεννήθηκε στην Αθήνα, μια ανοιξιάτικη μέρα του 1887 και πέθανε, επίσης στην Αθήνα, μια φθινοπωρινή του 1954. Τα 57 χρόνια που πέρασε πάνω σε τούτη τη γη ήταν απόλυτα συνδεδεμένα με την Αθήνα.… Continue reading
Η Παβέτα (Παρασκευή ήταν βαφτισμένη), έριξε τη μπεσαμέλ πάνω στα μακαρόνια με τον κιμά. Έριξε και δυο δάκρυα, της έπεσαν, μάλλον, κυλώντας πάνω στα φαγωμένα της μάγουλα. Το παστίτσιο ήταν στρωμένο όμορφα στο… Continue reading
Ζαφείρινη είναι η θάλασσα κι ο ουρανός ομοιάζει να καίγεται, ως οπάλινος εις τον αγέρα λίθος. ‘Εχουν υψώσει τα πανιά• πρίμος φυσάει αγέρας να πάμε στης ανατολής τις γαλανές τις χώρες. Από την… Continue reading
