Έλαβα το μήνυμα – Stop.

message2.jpg

Πάει κι αυτό! Και εις άλλα με υγεία!

Τώρα που γράφεται αυτό το κείμενο, είμαι ακόμα φορτισμένη συναισθηματικά. Ο ελληνικός λαός έδωσε ένα μήνυμα. Εγώ κατάλαβα τα εξής:

1. Η Ν.Δ. βγήκε λαβωμένη, αλλά κέρδισε τη μάχη. Υπάρχει το 42% των Ελλήνων που, για τους δικούς τους λόγους, πιστεύουν πως πρέπει να κυβερνάει την Ελλάδα. Το σέβομαι, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς αν θέλω να λέγομαι «δημοκράτισσα». Διατηρώ, όμως, το δικαίωμα να λέω ότι «οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν». Αυτοί μας αξίζουν, σύντροφοι, αυτούς έχουμε, όσο κι αν προσβάλλουν το πολιτικό κριτήριο και την αισθητική ορισμένων από εμάς.

2. Αναφορικά με το ΠΑΣΟΚ: δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που να αμφιβάλει ότι έπαθε πανωλεθρία. Προσωπικά, θα ήθελα ακόμη πιο χαμηλά ποσοστά για το ΠΑΣΟΚ. Για το ΠΑΣΟΚ που καμία σχέση δεν έχει με το κόμμα που ήταν, για το ΠΑΣΟΚ που έχει ξεπουλήσει ιδεολογίες και πρόσωπα, για το ΠΑΣΟΚ που κατέστρεψε το συνδικαλιστικό κίνημα στα 20 χρόνια της διακυβέρνησής του, για το ΠΑΣΟΚ που διατήρησε το υπερφίαλο ύφος του κυβερνήτη ακόμα και στα 3,5 χρόνια που κυβερνούσε η Δεξιά, για το ΠΑΣΟΚ που απογοητεύει καθημερινά σε όλες του τις εκφάνσεις. Τι φταίει; Κατά τη γνώμη μου δεν φταίει ο πρόεδρός του (στην Ελλάδα είχαμε, κατά καιρούς, πολύ χειρότερούς του για πρωθυπουργούς, του σημερινού συμπεριλαμβανομένου). Δεν φταίει η δημαγωγία τους μετά τις φωτιές. Δεν φταίει η πατάτα με τη Φώφη. Ή, τουλάχιστον, δεν φταίνε μόνο αυτά. Φταίνε και όλα εκείνα που είπα παραπάνω. Φταίνε τα μέλη και τα στελέχη του και η συμπεριφορά τους σε όλους τους χώρους. Φταίνε οι συνδικαλιστές του που εξακολουθούν να πουλάνε το κίνημα στους χώρους δουλειάς, φταίνε τα μέλη και τα στελέχη του που το μόνο που ονειρεύονται είναι η ανάκτηση των χαμένων θώκων, φταίνε τα μέλη και τα στελέχη του που δεν αρθρώνουν λόγο-αντίλογο ουσίας, παρά τύπων. Αν λυπάμαι για κάτι αναφορικά με το ΠΑΣΟΚ; Ναι, λυπάμαι για κάποιους αγνούς ανθρώπους, αρκετούς ενδεχομένως, εγκλωβισμένους εκεί, που πιστεύουν και ελπίζουν πως το ΠΑΣΟΚ έχει ουσιαστικές διαφορές από τη ΝΔ και πως μπορεί να ξαναγίνει αυτό που είπαν.

3. Για την Αριστερά, συλλήβδην: Το 15% του ελληνικού λαού την τίμησε με την ψήφο του. Η Αριστερά πρέπει να αναλογιστεί και να προβληματιστεί πάνω στα εξής: α) πώς θα καταφέρει να διατηρήσει αυτά τα ποσοστά και β) πώς δεν θα απογοητεύσει αυτόν τον κόσμο. Δεν συμφωνώ με τη χαρά που έδειξε ο σ. Παπαδημούλης, έτσι όπως τον είδα στην TV, δεν θεωρώ ότι κερδίσαμε. Δεν μπορώ να θεωρήσω ότι κερδίσαμε, με δεξιά κυβέρνηση και δεξιόστροφη αντιπολίτευση. Και αν γέλασα με κάτι, ήταν όταν ο Πάγκαλος, μιλώντας για ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, τους αποκάλεσε «τα άλλα δύο κόμματα της Αριστεράς»! Ουστ, καλέ! Και για να σοβαρευτούμε: θέλω, επιτέλους, να δω την Αριστερά ενωμένη. Αν τώρα δεν είναι η ώρα, πιστεύω πως δεν θα έρθει ποτέ. Θέλω να δω το ΚΚΕ να βάζει νερό στο κρασί του και να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με το ΣΥΡΙΖΑ και τους άλλους φορείς της Αριστεράς, και τους εξωκοινοβουλευτικούς. Θέλω να δω το ΚΚΕ να σταματήσει τις διασπαστικές κινήσεις, να αλλάξει την ξύλινη γλώσσα και να κατέβει από τα βουνά. Οι μάχες δεν δίνονται πια στο βουνό, σύντροφοι, τα παραδώσαμε προ πολλού αυτά τα όπλα, έχουμε άλλα όμως. Θέλω να δω τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεπερνά τα εσωτερικά του προβλήματα, να πάψει να κάνει τον νεροκουβαλητή του ΠΑΣΟΚ, να με κάνει να τον εμπιστεύομαι χωρίς δεύτερη σκέψη. Μια ενωμένη Αριστερά θα πείσει το λαό ότι έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα μικροκομματικά και οργανωτικά της προβλήματα και ότι μπορεί να αποτελέσει ουσιαστική και σοβαρή αντιπολίτευση. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΛΕΜΕ!

4. Για το ΛΑΟΣ και την είσοδό του στο ελληνικό κοινοβούλιο, ένα μόνο: Ντρέπομαι.

Δεν ξέρω εσείς πως το ερμηνεύσατε το μήνυμα, είναι που έρχεται και σε κώδικα το γ@μ#μ%νο, αλλά εγώ έτσι το κατάλαβα. Όλες οι ενστάσεις δεκτές (λέμε τώρα…) 😛

Category : ΠΟΛΙΤΙΚΑ